رابطه بهره هوشی با عملکرد تحصیلی و میانجیگری حل مساله

مقدمه: عملکرد تحصیلی یک مفهوم چند بعدی است و به گونه‌ای به بهره هوشی، فراشناخت و حل مساله مربوط است. لذا پژوهش حاضربا هدف تعیین همبستگی بهره هوشی با عملکرد تحصیلی و میانجیگری حل مساله انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر خرم دره که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند، را تشکیل داد. از این میان 300 نفربه روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از "ماتریس‌های پیش رونده ریون" (Raven's Progressive Matrices)، "پرسشنامه حل مسئله هپنر و پترسون" (Hepner & Peterson Problem Solving Questionnaire) و "شاخص معدل تحصیلی" (Educational Performance Indicator) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 18 و ایموس نسخه 20 تحلیل شد. یافته‌ها: درالگوی معادلات ساختاری، روابط بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبولی برخوردار بودو تمامی فرضیه‌های پژوهش مورد تأیید قرار گرفتند. همبستگی بهره هوشی با حل مساله (164/0 = β، 005/0 = P)، همبستگی بهره هوشی با عملکرد تحصیلی (170/0 = β، 004/0 = P) و همبستگی حل مساله باعملکرد تحصیلی (207/0 = β،003/0 = P) بدست آمد. نتیجه گیری: بهره هوشی هم به صورت مستقیم و بصورت غیر مستقیم از طریق حل مساله با عملکرد تحصیلی همبستگی دارد. لذا دانش آموز دارای بهره هوشی بالا و مهارت‌های حل مسئله، نتیجه مطلوبی از عملکرد تحصیلی خویش می‌گیرد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که مهارت حل مساله بعنوان یک واحد درسی برای افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان تدریس شود.